dinsdag 24 mei 2011

Column

Wat als?

Als ik een schoen was
was ik een All Star
simpel, comfortabel
passend bij iedereen
gemakkelijk in omgang
moeilijk te ontstrikken
eens de veters vast zijn
vergt het de nodige moeite me los te maken
nadat je me geleidelijk aan ontplooid hebt
en het gestrikte ontstrikt is
stel ik me helemaal voor je open

Als ik een sport was
was ik lopen
weglopen
vluchten
vluchten voor oneindig durende hersenspinsels
vluchten voor computer en- televisieschermen
voor verplichtingen
voor schuldgevoelens
onnuttige gedachten
tevergeefse verlangens
lopen
blijven lopen
gewoon
jezelf
zijn

Als ik muziek was
was ik de liedjestekst waarin onnoemelijk veel mensen zich in lijken te herkennen
was ik de melodie die mensen doet huilen
doet moorden
lachen
vergeven
doorzetten

Als ik een festival was
was ik een combinatie van Groezrock, Pukkelpop, Werchter en Dour
was ik dé ultieme vrijheid waar jongeren zo naar verlangen
was ik het ontstaan van een verbondenheidsgevoel bij jongeren van verschillende subculturen
was ik het effect dat uit het niets mensen doet pitten
dagenlang mensen doet zweten en stinken zonder enig gevoel van schaamte
hetgene dat het publiek het stilzwijgen oplegt
uit het niets HOOOEEEREEE over de hele weide doet galmen
maar als ik een festival was, was ik vooral datgene wat
onbeschrijflijke momenten op duizenden netvliezen gebrand laat staan
herinneringen die jaren later nog steeds je haren overeind kunnen doen staan
momenten van ultiem geluk

Als ik een droom was
was ik het die je ’s morgens met rare vragen laat zitten
een van je meest onlogische ervaringen
hetgene dat je je de volgende ochtend ontzettend graag wil kunnen herinneren
dat op het puntje van je tong ligt
waarvoor je je wekker soms nog meer haat dan anders
of je je wekker heel zelden ook wel eens enorm dankbaar bent voor z’n goede timing
en als ik een droom was,
was ik niet reëel

Maar wat als ik geen schoen, sport of muziekstuk was? Wat als ik geen festival of droom was, maar het gewoon mijn droom is om op festivals de rockjournalist uit te hangen? Wel, ik zal de rockjournalist uithangen.

Kort nieuwsbericht

10 jaar Arendonk Zingt&Swingt lokt 15.000 bezoekers

BARON warmde vrijdag
de Bemdhal op met strakke dubstepbeats.
Op vrijdag 21 en zaterdag 22 mei stevenden maar liefst 15.000 Kempenaars af op de Bemdweide te Arendonk voor de 10de editie van ‘Zingt&Swingt’. Met dank aan het mooie weer bereikte het bezoekersaantal dit jaar zijn hoogtepunt (vorig record: 11.000 bezoekers). Vrijdagavond entertainde het volwassenkoor van 184 enthousiaste Arendonkenaars het publiek met zowel Nederlandstalige als Engelstalige liedjes. Wie niet genoeg kreeg van deze meezingers, kon later op de avond nog meer plaatselijk zangtalent bewonderen, onder leiding van de Arendonk Zingt-band. Speciaal voor deze tiende editie werd dit jaar bovendien de Bemdhal reeds op vrijdag geopend voor de jongeren, met succes: de jeugd genoot nooit eerder zo hard van een avondje Zingt.
Zaterdagnamiddag zorgde het kinder- en tienerkoor ervoor dat ook de jongsten onder ons het volledig naar hun zin hadden. De ouders genoten ondertussen van een frisse pint in het zonnetje en de jeugd legde haar oren te luisteren bij de dj’s op Primus Stage. Later op de avond maakten Grohl, Arquettes, CPeX en de Heideroosjes de tent onveilig. In de Bemdhal fuifde iedereen erop los tijdens dj-sets van onder meer Aerotronic, Dj Frenz en Laston&Geo.
De opbrengsten van Arendonk Zingt&Swingt gaan volgens traditie naar de Vlaamse Liga Gehandicaptensport en Chiro Arendonk Centrum. “Over de winst kan ik momenteel nog niet veel zeggen, maar het ziet er erg lovend uit: ik vermoed dat we volgend jaar een mooie cheque kunnen overhandigen aan VLG,” vertelt Brent Leyten, mede-organisator van Arendonk Z&S.

Foto: Marieke Mertens

Lang nieuwsbericht

’t Onkrooid vergaat niet

Het gemeentebestuur van Arendonk maakt een budget van maar liefst €385.000 vrij om grootse verbouwingen in jeugdhuis ’t Onkrooid te bekostigen. De doelstelling is om tegen begin 2012 een volwaardige fuif-en concertzaal te voorzien in het jeugdhuis.

Nadat in 2005 een punt gezet werd achter een eerste reeks verbouwingen in het jeugdhuis, besloot de gemeente Arendonk nu, zes jaar later, opnieuw de geldkraan open te draaien en voldoende te investeren in het uitgaansleven van de plaatselijke jeugd. ‘We spreken over zo’n groot bedrag, aangezien er enorm veel aangepast moet worden. Bovendien kosten de nieuwe strikte geluidsnormen erg veel geld,’ vertelt schepen van jeugd Bart Vosters (CD&V).

Bij de verbouwingen, die begin augustus van start zullen gaan, is het dan ook vooral de bedoeling dat de muren en plafonds grondig geïsoleerd worden. De omwonenden zouden daardoor niet te kampen mogen hebben met geluidsoverlast van de optredens en fuiven die er zullen plaatsvinden.
In de achterste zaal zal een gloednieuw podium (zeven meter breed, vijfeneenhalve meter diep) gebouwd worden. Daaronder wil men twee kleedkamers voorzien voor de artiesten en dj’s die de avonden met hun muzikaal talent zullen vullen. Ook een extra sanitair blok voor de bezoekers zal onder het podium gebouwd worden. Op die manier hoeft de Arendonkse jeugd niet steeds helemaal naar voren te lopen wanneer ze hun neusje willen poederen. Ook voor het consumeren van drank zullen ze geen al te grote afstanden moeten afleggen, aangezien de toog van in het café doorgetrokken wordt tot helemaal achteraan in de zaal.

Cubic Clash 2010: de electro-beats galmden
door de boxen van 't Onkrooid als nooit tevoren.
Grootse plannen
Dankzij de fikse opknapbeurt die de zaal achteraan zal ondergaan, kunnen de bestuurders van ‘t Onkrooid bij elk evenement afwegen of het voldoende toeschouwers zal lokken om de twee zalen te benutten of enkel het café vooraan volstaat. ‘Tot nu toe hebben we nooit grote namen kunnen strikken omdat we daar simpelweg het geld en de ruimte niet voor hadden. Grootse evenementen in de toekomst zullen dan ook een enorme uitdaging vormen,’ zegt verantwoordelijke Niels Bosmans. ‘Hoewel er vanaf 2012 plaats zal zijn voor 600 personen, blijft de vraag of we die 600 personen ook effectief kunnen overtuigen om onze feestjes bij te wonen. Om dat te verwezenlijken is voldoende en goede publiciteit nodig,’ aldus Niels.

Aan die goede publiciteit en betere line-ups hangt natuurlijk ook een prijskaartje verbonden. De jeugd zal hiervoor niet moeten opdraaien, want het jeugdhuis houdt zich aan zijn “lage prijsbeleid”. Optredens van populairdere artiesten hopen de bestuurders mogelijk te maken doordat ze aan 600 mensen €1 inkom kunnen vragen en ze het voordien altijd moesten stellen met slechts 150 bezoekers. ‘Voor ons is dit op financieel vlak een wereld van verschil, voor de jongeren verandert er niets.’

Foto: http://www.onkrooid.be/index.php?page=fotoalbum&reeksid=36

Kort nieuwsbericht

AKS en Lola stellen nieuwe EP voor

Een overdosis adrenaline is
het handelsmerk van zanger
Mattias Vanderheyden.
Donderdag 31 maart stelden AKS en Lola hun nieuwe EP ‘Give it Back’ voor in ‘Het Stuk’ te Leuven. Met de nieuwe single willen de mannen van AKS komaf maken met het feit dat ze steeds in één adem uitgesproken worden met artieste Selah Sue. Hun talloze optredens op de Vlaamse festivalpodia de voorbije zomer waren namelijk grotendeels te wijten aan hun samenwerking met Selah. Dit jaar wil AKS er opnieuw staan, maar dan zonder Sue en met Lola. Laura Groeseneken (alias Lola) mag dan net als Sanne Puytseys (alias Selah Sue) een jonge Leuvense zangeres zijn, ze dient absoluut niet als vervanging van Sue. De samenwerking van AKS en Lola is wel te wijten aan het feit dat de vijf mannen graag vocals hebben bij hun digitale deuntjes en dat was met Sannes drukke individuele agenda niet langer mogelijk.
Lola zorgde met haar muzikaal jazz-verleden voor de nodige vernieuwing binnen de band. Het heeft dan ook een tijdje geduurd om een evenwicht te zoeken tussen AKS’s dubstepgeweld en Lola’s jazzy zangtonen. Het eindresultaat van deze zoektocht is de single ‘Give it back’. Niet alleen dit nieuw aanstekelijk nummer, maar ook de rest van hun performance die avond bekoorde duidelijk de oren van hun Leuvense leeftijdsgenoten. Het publiek leek Selah helemaal vergeten te zijn, al bleven ze Lola er wel mee vergelijken. ‘Ik hoor mensen vaak zeggen: “Selah is beter. Nee Lola is beter!” en dat vind ik jammer, want wij zijn twee heel verschillende zangeressen uit Leuven die toevallig allebei ronghangen met de jongens van AKS,’ aldus Lola.

Foto: Marieke Mertens

Kort nieuwsbericht

Arendonkenaar Joris Lenaerts presenteert op StuBru

Radio is al jarenlang dé passie van Joris.
Elke zondagnamiddag tussen één en vijf zal de stem van Joris Lenaerts voortaan de trommelvliezen insluipen van de Studio Brussel-luisteraars. Tot en met juni is het zeker dat de 21-jarige Arendonkenaar het programma Super Sunday op de jongerenzender presenteert. Tijdens de vier uren radio die hij dan maakt, moet Joris plaatjes aan elkaar praten en mensen opbellen die aanwezig zijn op grote evenementen die die dag plaatsvinden.
Momenteel is Joris nog student aan het Rits te Brussel. Eind dit jaar studeert hij er af in de richting ‘audiovisuele kunsten radio’. Zijn studies hielden hem echter niet tegen om nu reeds de radiostudio in te trekken en aan het echte werk te beginnen. Het was dan ook een ware droom die uitkwam toen hij deze unieke kans aangeboden kreeg.  Zo is Sofie Lemaire niet langer gewoon het grote StuBru-idool van Lenaerts, maar daarnaast ook één van zijn nieuwe collega’s.
Lenaerts kreeg deze job dankzij zijn deelname aan Studio Dada vorige zomer, waarbij zijn prestaties kennelijk niet onopgemerkt zijn gebleven bij de grote bazen van de radiozender. Wat bij zijn intrede bij Studio Brussel wel voor de nodige opschudding zorgde, waren zijn typische Kempische l- en a-klanken. Inwoners van Arendonk staan bovendien bekend om hun ‘onverstaanbare dialect’. Om hiermee komaf te maken, heeft Joris dan ook drie jaar lang geoefend met de stemcoach van de VRT. ‘Mijn Arendonkse maten herkennen mijn stem zelfs niet meer wanneer ze me op de radio bezighoren,’ aldus Joris.

Bron: http://www.suikerkrant.be/interview/692-mirakel-arendonkenaar-mag-op-studio-brussel-presenteren
Foto: Bart Van der Moeren, Suikerkrant

dinsdag 17 mei 2011

Reportage: The Mojo Filters


‘We verwachten niet dat we op Pukkelpop staan dit jaar, maar we hebben wel die ambitie’

Na hun finaleplaats op Humo’s Rock Rally 2010 zijn The Mojo Filters niet meer weg te slaan van de Vlaamse podia. De twintigers uit Beerse hebben het afgelopen jaar veel vooruitgang geboekt, maar zelf blijven ze daar bescheiden onder.

The Mojo Filters wachten reeds een uur en 15 sigaretten lang om te beginnen soundchecken, maar krijgen steeds weer rood licht toegewezen door de organisatie van Cultuurcentrum ’t Getouw te Mol. De Customs –headliner van de avond- hebben ernstige verkeershinder opgelopen en bijgevolg het strikte tijdschema van de avond in de war gestuurd. En aangezien het in onze maatschappij nu eenmaal een norm is geworden dat niet alleen vrouwen en kinderen, maar vooral de belangrijksten onder ons voorrang krijgen, zijn het ook hier de Customs die een uitgebreide (zij het veel te late) soundcheck genieten ten koste van die van The Mojo’s. Het jong mannelijk talent laat zich echter niet ontmoedigen door dit lange wachten. ‘We hebben absoluut niet het gevoel dat een deel van onze jeugd verloren gaat nu we zoveel tijd in de band moeten steken. Integendeel, onze jeugd wordt er alleen maar beter op. Door onze optredens komen we namelijk op andere plaatsen en blijven we niet steeds rond de kerktoren hangen. Dat we onze maten daardoor minder vaak zien, is wel jammer. Al amuseren we ons nu wel extra hard wanneer we nog eens met hen weg kunnen gaan.’

‘Normaal breken we het kot af ze!’ Met deze uitspraak drijft zanger Hesse de spot met de duffe sfeer die in de keuken de bovenhand heeft genomen. Er heerst een langdurige stilte die af en toe verbroken wordt door het -op ieders zenuwen werkende- vingergetokkel op de keukentafel. Ook flarden van een drumsolo vullen de kamer hier en daar met wat achtergrondmuziek.
Niet alleen de stilte, maar ook de verveling heeft zich van iedereen meester weten te maken. Het voorstel om naar de loge te trekken en een boek kaarten tevoorschijn te toveren, wordt dan ook door alle bandleden enthousiast onthaald. Tijdens het kaartspel slaat de verveling geleidelijk aan om in lichtelijk plezier met flauwe mopjes, discussies over het aantal calorieën een ananas bevat en een spectaculair trucje met een banaan van gitarist Mich.

Down to earth
Wanneer ze dan toch nog een half uurtje het podium op kunnen om het geluid en de belichting te testen, schiet iedereen meteen in actie. Met de nodige hulp van manager Niels en roadie Lars stellen The Mojo’s hun materiaal zelf op. ‘Humo’s Rock Rally heeft van ons absoluut geen andere personen gemaakt. Wel hebben we op muzikaal vlak meer zelfvertrouwen gekregen. Je wordt namelijk herkend en mensen beginnen je muziek te appreciëren. Het heeft ons een enorme boost gegeven, omdat we het gevoel kregen dat we op de goede weg zitten en verder moeten doen zoals we bezig zijn. Maar we blijven met onze beide voeten op de grond staan.’
Eens alle instrumenten klaar zijn om bespeeld te worden, beginnen de jongens  aan een korte maar krachtige soundcheck. Geluid, licht, zang, drum- en gitaarsolo’s zitten goed. Manager Niels geeft de jongens nog wat handige tips, ook al heeft hij er alle vertrouwen in dat het een knallend optreden wordt.


Tussen de soep en de patatten
In het half uur dat hen nog rest voor het eigenlijke optreden, besluiten de vier nog snel hun voorgerecht naar binnen te werken. Met dank aan de Customs is er jammer genoeg geen tijd meer om de inmiddels koud geworden Kempische culinaire kunst der ‘puree met worst’ te verorberen.
Terwijl ze de groentesoep opeten, worden nog snel wat aanpassingen doorgevoerd in de playlist. Hun nieuwe single ‘Masquerade’ plaatsen ze bewust wat meer naar het einde zodat hij langer zal blijven hangen bij de mensen. Met deze nieuwe vrolijke single hopen ze namelijk ‘De Afrekening’ op Studio Brussel te bereiken. ‘Het is erg verontrustend als je ziet dat bandjes als The Galactico’s en Psycho na veel verwoede pogingen nog steeds ‘De Afrekening’ niet binnengeraakt zijn. België biedt beginnende artiesten veel mooie kansen zoals Humo’s Rock Rally, maar het blijft enorm moeilijk om het ook echt te maken als muzikant. Dat beseffen we nu maar al te goed.’

Zenuwen beweren de vier binken dan wel niet te hebben, toch heerst er een soort van onrust in de kamer. De vraag of er veel mensen zullen opdagen, lijkt door alle vier de hoofden te spoken. Hun vrees wordt echter meteen de kiem in gesmoord wanneer ze na hun laatste safke het podium betreden en kunnen rekenen op een warm onthaal van het publiek. De zaal staat niet vol, maar degenen die aanwezig zijn, lijken zich dat allesbehalve te beklagen. Niet alleen de nieuwe single ‘Masquerade’, maar ook hun andere nummers weten de oren van de toeschouwers muzikaal te bevredigen. Hier en daar veroorzaken hun ritmische deuntjes zelfs wat wiegelende heupbewegingen.
Wanneer de laatste noten van het nummer ‘Crossing the Rubicon’ hun weg naar de trommelvliezen van de aanwezigen gevonden hebben, kunnen de jongens genieten van een luid applaus. De ontlading bij henzelf is na het optreden dan ook erg groot.

Fanatieke fans
Wat tijdens het optreden niet onopgemerkt is gebleven, is het feit dat de eerste rij voornamelijk bestond uit dolenthousiaste meisjes, die hun salivatiegehalte op geregelde ogenblikken niet meer onder controle leken te hebben. Het is duidelijk dat niet enkel het muzikaal talent, maar ook de looks van The Mojo’s in de smaak vallen bij het vrouwelijk halfrond. ‘We letten nu niet extra op onze kleding. Wat we tijdens onze optredens dragen, dragen we ook in ons dagelijks leven. Aangezien onze kledingstijl nogal gelijk is, proberen we wel te voorkomen dat we allemaal hetzelfde aan hebben tijdens de optredens. Ooit stonden we per ongeluk alle vier in een strak wit T-shirt op het podium en dat kwam nogal verkeerd over.’
Wanneer een groepje tienermeisjes met eigen ontworpen ‘I love The Mojo Filters’-truien hen na het optreden komt vragen om handtekeningen en foto’s, lachen The Mojo’s die aandacht weg onder het motto ‘Elke fan telt!’. ‘Haha nee, we appreciëren dat deze meisjes ons op de voet volgen en zoveel interesse tonen in onze muziek. Zolang dit niet ons doelpubliek wordt, hebben we er geen enkel probleem mee.’

Niet alleen meisjes, maar ook vooral vrienden lijken het werk van The Mojo Filters te appreciëren. ‘We hebben nooit te kampen gehad met jaloerse reacties van maten. Ze steunen ons enorm in wat we doen en gunnen het ons van harte. Dat neemt niet weg dat andere kennissen ons sinds Humo’s Rock Rally onder de noemer arrogantie zijn gaan plaatsen. Ook aan ons opkomend succes is er dus een keerzijde aan de medaille verbonden.’
Alhoewel… ‘Ik mag niet klagen. Op school was er een leerkracht die me ineens betere punten is beginnen geven toen we met de band een finaleplaats veroverd hadden op Humo’s Rock Rally,’geeft Niels toe. ‘We zijn er zelf echter rotsvast van overtuigd dat we geen haar veranderd zijn sinds die bewuste finaleplaats.’

Hoewel de fanclub van The Mojo Filters na elk optreden zichtbaar uitbreidt, blijven de boys daar zelf kalm onder. Wanneer wildvreemden hen na hun optreden in Mol komen feliciteren en vragen naar cd’s, gaan ze rustig, maar dankbaar met deze interesse om. Een greintje trots valt op hun gezichten af te lezen, maar daar blijft het bij. Deze ‘met beide voeten op de grond’-uitstraling neemt echter niet weg dat Hesse, Jorn, Mich en Niels enorm ambitieus zijn. ‘We verwachten niet dat we op Pukkelpop staan dit jaar, maar we hebben wel de ambitie om er te staan.’

‘Masquerade kan zomerhit 2011 worden’

Manager Niels Van den Heuvel heeft veel vertrouwen in de toekomst van The Mojo Filters: ‘Ik was meteen verkocht nadat ik een viertal jaar geleden voor het eerst een optreden van The Mojo’s bijwoonde. De gedrevenheid waarmee ze op het podium stonden, raakte me meteen. Mannen die volledig gaan voor hun muziek, koste wat het kost willen repeteren en nog meer en betere nummers willen schrijven, daar heb ik alleen maar respect voor. In de vier jaar waarin ik hen op de voet volgde, heb ik ze dan ook een enorm positieve evolutie zien doormaken op muzikaal vlak.
Hun deelname aan Humo’s Rock Rally heeft veel nieuwe wegen geopend. Zo zijn we terechtgekomen bij het boekingskantoor ‘L&S Agency’. Ook platenfirma’s hebben even contact opgenomen, maar later weer afgehaakt.
Alles hangt nu af van het succes van de nieuwe single ‘Masquerade’.  Of deze binnengeraakt in ‘De Afrekening’ op Studio Brussel, ligt volledig aan de fans en de stemmers. Ikzelf heb er alleszins een goed gevoel bij, aangezien het een vrolijk nummer is dat blijft hangen. Wat mij betreft zou het zelfs de zomerhit van 2011 kunnen worden!’

De onvoltooid toekomende tijd
           
Wat 2011 brengt voor de Beerse rockgroep The Mojo Filters, valt nog af te wachten. Volgende optredens staan alvast genoteerd in hun agenda.

Den Trap, 9 april, Kortrijk
Twisted Melon, 16 april, Rumba (Leuven)
Schil On Stage, 23 april, Antwerpen
Repmondrcok, 29 april, Rupelmonde
Nachtmis Swingt, 30 april, Meldert
TMF Stressfactor, 6 mei, Sint-Niklaas
Zoutrock, 7 mei, Zoutleeuw
Bosstock, 7 mei, Jeugdhuis ’t Ongeluk (Brussel)
TMF Stressfactor, 17 mei, Ieper
Straatfeesten, 11 juni, Kalmthout
Festival Special, 7 juli, Geel
Dorpsfeesten, 30 juli,Melsene
Zandrockfestival, 27 augustus, Zandvoorde
Back To School, 27 augustus, JK Malmejo (Oostmalle)
Rock Landen, 24 september, Landen
CC Casino, 22 oktober, Blankenbergen





Bron: http://www.myspace.com/themojofiltersbe/photos/46339312#%7B%22ImageId%22%3A46339312%7D
Foto's: Marieke Mertens